کد مطلب:29172 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:97
زید، سرش را بلند كرد و گفت:خدا تو را خیر بدهد، ای امیرمؤمنان! به خدا سوگند، تو را جز این نشناختم كه به خدا دانایی و در اُمّ الكتاب، علی و حكیم هستی، و خداوند، در درون جانت، بزرگ است. سوگند به خدا، از روی ناآگاهی در كنارت نجنگیدم؛ بلكه از امّ سلمه، همسر پیامبرصلی الله علیه وآله شنیدم كه می گفت:از پیامبر خدا شنیدم كه می فرمود:«هر كس كه من مولای اویم، علی مولای اوست. خداوندا! دوستدار علی را دوست بدار و دشمن علی را دشمن بدار. یاری كننده علی را یاری كن و تنها گذارنده علی را تنها بگذار». سوگند به خدا، بد داشتم كه تو را بی یاور بگذارم و خدا، مرا بی یاور بگذارد.[1].
3894. امام صادق علیه السلام:هنگامی كه در جنگ جمل، زید بن صوحان بر زمین افتاد، امیرمؤمنان، بالای سرش آمد و نشست و فرمود:«خدا رحمتت كنند، ای زید! تو كم خرج و پُر بهره بودی».